یک شعر زیبا که نمیدانم شاعرش کیست "
پروانه های میهـنـم ، خود را به آتش می کشند
این رسم را اینان بدوش،ازعهد آرش می کشند
وقتیکه میهن در قفس ، دژخیم می گیرد نفس
با شعلهای بی امان ، برهرغل وغش می کشند
پروانه های میهنم ، عاشـقـتـرین پروانه اند
بر صفـحـۀ تاریخ ما ، قـلـبـی زآتش می کشند
پروانه های میهنم ، زیباترین پروانه اند
لبخند بر لب غصه را، از ریشه آتش می کشند
اینان زنسل کاوه اند ، گردیه اند ، رودابه اند
ضحاک را اینان چنین،برخاک وآتش می کشند
اینان ندایند و صبا ، فرزادها ، سهرابها
خود راچومشعل درشبِ میهن به آتش می کشند
پروانه های میهنم ، در بند هم آزاده اند
پرواز را اینان فقط، با خون،طرحش می کشند
اینان همه اندیشه اند ، رسمند ، راهند، پرچمند
نقش وطن رااینچنین،همچون سیاوش می کشند
درود برشما.......................
دلم پر میکشد انسوی دیوار.....................
برای تو که بهترینی ومن که تنهاترینم
رفاقت.................................
78809 بازدید
75 بازدید امروز
3 بازدید دیروز
289 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian